"Zoete, zaadloze paprika's zitten in de lift”

Unit-manager Bart Van Bael geeft aan dat de geblokte rode paprika nog altijd de populairste is. “Goed voor zo’n 70% van de paprikaverkoop in de winkels. Maar het aandeel van zoete puntpaprika’s en snackpaprika’s neemt toe. We kweken tegenwoordig zelfs compleet zaadloze snackpaprika’s. Ready to eat, op het steeltje na. Zo spelen we in op de behoefte aan gezonde, instant eetbare snacks voor onderweg.”

Al focust de innovatie binnen de paprikateelt zich meer op ziekte- en viruspreventie dan op het creëren van nieuwe soorten. “Vergeleken met de breedte van diversiteit die we zien bij aardbeien en tomaten, blijft de paprika nog altijd een massaproduct.”

“Het teeltgebied voor onze lokale paprika’s omvat de Lage Landen en een stukje van Duitsland”, legt Bart uit. “Hoewel de smaak vergelijkbaar is met exemplaren uit concurrentielanden zoals Polen, Spanje of Marokko, onderscheiden onze paprika’s zich door hun mooie, consistente vorm en duurzame kweekproces. Onze serres zijn uitgerust met de nieuwste technologieën op het vlak van klimaatcontrole, water- en warmterecuperatie. Qua voetafdruk niet te vergelijken met de plastic serres uit het zuiden.”

Hoe herken je een kwalitatieve paprika? “De paprika moet goed uitgegroeid en volledig intact zijn, alsook vrij zijn van ziektebeelden of sporen van insecten. Er mogen geen brandvlekken van zonnestraling zijn”, geeft productspecialist Wim Konings aan. 

“De smaak wordt bepaald door het ras van de paprika. Kwaliteit is dus vooral frisheid van uiterlijk en kleuring”, vervolgt Bart. “Soms wijzen winkels gele of rode paprika’s af omdat ze nog wat groene plekjes vertonen, terwijl dit net duidt op versheid en langere houdbaarheid.”

“Zulke bonte paprika’s zijn soms wel beter, zeker in de zomer, als het rijpingsproces sneller gebeurt. Als ze nog een beetje bontheid hebben, hebben ze ook een langere houdbaarheid en heb je dus minder snel kans op overrijpe vruchten”, verklaart Wim. “Telers weten dat ze niet mogen wachten tot hun paprika’s egaal van kleur zijn, want dan zijn ze in principe overrijp als ze bij de consument terechtkomen.”

De grootste uitdaging is het matchen van vraag en aanbod wegens de onvoorspelbaarheid van de markt. “Je kan drie tot vijf weken vooruitkijken bij het telen van paprika’s, maar geen heel jaar zoals dat bij sommige andere groen-ten het geval is. De kunst ligt er voor telers in om hun rendement te maximaliseren wanneer er schaarste heerst. Door meer varianten te kweken, spreiden ze hun risico en hebben ze minder arbeidskrachten nodig.”

Ook het beheersen van plagen en virussen is cruciaal volgens Wim. “Drie jaar geleden was de groene stinkwants – die vervormde paprika’s veroorzaakt – nog onbekend. Vandaag is elke teler ervoor op zijn hoede. Het gebrek aan biologische bestrijdingsmiddelen maakt de situatie des te complexer, aangezien gewasbeschermingsmiddelen enkel als noodoplossing gelden.”

Hebben de heren ook tips voor winkelhouders? “Paprika’s worden vaak te koud bewaard, zowel in de winkel als thuis”, legt Wim uit. “Twaalf graden is de ondergrens. Bewaar ze niet in de koelkast maar in een koele berging of kelder, dat is meer dan fris genoeg.”

Bart vervolgt: “Hou de temperatuur vooral ook stabiel. Schommelingen kunnen condensatie veroorzaken, wat leidt tot sneller bederf, vooral als de paprika al lichte beschadigingen heeft. Ook tocht is een echte boosdoener.”