"Motivatie is véél belangrijker dan achtergrond"

Het is gezellig druk in de Albert Heijn op de Kouter in Gent. Het team van 31 vaste medewerkers – aangevuld met studenten – draait vlot. Onmisbare vaste schakels van dienst? Yurii, Valentyna, Olek en Olha. Harde werkers uit Oekraïne die er de oorlog moesten ontvluchten. Via GTB, een organisatie die mensen met een beperking terug op de arbeidsmarkt wil krijgen, kwamen ze hier terecht. 

“We dachten dat het over één Oekraïner en één dove persoon ging toen de organisatie hier kwam polsen. We wisten niet dat het de combinatie van beiden was”, lacht Gianni. “Maar dat maakte voor ons ook niet uit, we hadden echt nood aan een frisse teug enthousiasme. We zijn heel dankbaar dat ze er zijn”, beaamt Alexia. 

Vroeger had je 20 sollicitanten voor een functie en pikte je er de beste persoon uit. Maar dat is anno 2023 wel anders. Gianni: “Door de kleine instroom van geschikte kandidaten, moet je op zoek naar alternatieven. Vandaag kijken we veel meer naar de vaardigheden die er wél zijn. Iemand die fysiek niet zo sterk is, maar een sociale tetter heeft, zetten we achter de kassa. We zien de mogelijkheden en kansen en matchen die aan de noden in onze winkel.” 

En die kansen hadden geliefden Yurii en Valentyna hard nodig. “Zij willen hier een leven opbouwen”, vertelt Alexia. “Daardoor zijn ze gemotiveerder dan ooit. Die mentaliteit zoeken we. Dat enthousiasme zorgt ervoor dat collega’s je ook sneller aanvaarden. En dat geeft dan weer moed om te blijven gaan. Natuurlijk vraagt het wel wat administratief werk. Ik run hier elke dag een serieuze papierwinkel (lacht). Maar dat is het waard. We zijn gewoon heel blij met die werkkrachten.”

“In het begin was het even zoeken”, vertelt Annelies. “Iedereen wil elkaar verstaan, dus zoeken we oplossingen. Denk maar aan gebarentaal, Google Translate, soms met handen en voeten, … Die solidariteit is goud waard voor de groepsdynamiek. Bovendien zet het de ‘problemen’ van andere collega’s wel wat in perspectief."

"Wat ook opvalt: als je wilt werken, vind je samen wel een manier.” Gianni beaamt. “Door hun spraakgebrek en slechthorendheid neem je die verwachting van taal weg. Dan móét je wel aan de slag met gebaren en andere alternatieven. Lichaamstaal is universeel.”

Sommige retailers verklaren hen zot. Maar Gianni wil ook graag andere Oekraïners – met of zonder beperking – kansen geven in zijn Albert Heijn-vestigingen in Dendermonde en Ninove. “Als het té belemmerend was, die taal of die beperking, dan waren ze nog steeds rekkenvullers. Vandaag oefenen ze een job mét verantwoordelijkheid uit."

"Als shiftleider en AGF’er (verantwoordelijke voor groenten en fruit), bepaal je mee hoe de winkel eruitziet. Olek doet mee de tellingen binnen de afdeling. Yurii en Valentyna nemen ’s ochtens de lead over de rekkenvullers. En met Olha staat of valt onze kwaliteit en hygiëne in de winkel. Onmisbare functies dus.”

Of er uitdagingen zijn? Ja. Maar wegen die op tegen de inspanningen en het enthousiasme van de vier slechthorende Oekraïners? “Neen”, geeft Annelies stellig mee. “Zij vormen voor mij persoonlijk niet meer uitdaging op de werkvloer dan iemand die geen beperking heeft. Als je zo’n motivatie hebt én de drijfveer om er iets van te maken, dan maakt je achtergrond niets uit."

"Natuurlijk moeten we soms inspringen wanneer een klant iets wil vragen. Maar de sfeer is onderling zo gemoedelijk dat we dat graag doen voor elkaar. En ook bij klanten regent het positieve reacties. Ik zie geen redenen om het niet te doen!”