Gezellig winkelen in Proxy Sint-Joris-Weert

"Kwaliteit met de glimlach. Dat is onze leuze”, vertelt Dominique Jans. Hij baat, samen met zijn echtgenote Kristien De Clercq, de Proxy in Sint-Joris-Weert uit. En het is volgens hem een van de redenen waarom mensen in hun Proxy komen winkelen. “We willen geen doorgeefluik zijn maar een winkel waar je kwalitatieve producten vindt, met een klemtoon op vers uiteraard.”

Ook met de vriendelijkheid en professionaliteit van hun team maken ze het verschil. En dat is geen toeval. “Ieder vogeltje zingt zoals hij of zij gebekt is”, lacht Dominique hartelijk. “Maar daarnaast geloof ik heel erg in leading by example. Als ik een norse nurk zou zijn, kan ik toch niet van mijn mensen verlangen dat ze wel vriendelijk zijn. Dat werkt niet.”

“Het is ook geen toneeltje dat we hier opvoeren”, vervolgt hij. “Of je hier nu al twintig jaar of slechts een dag werkt, iedereen wordt met hetzelfde respect behandeld. Daardoor hangt er een goede vibe tussen onze mensen. Dat voelen de klanten.”

Merken ze dat de oudere klanten dat persoonlijke contact belangrijker vinden? “Ja en neen. Je hebt natuurlijk je vaste klanten die je al sinds jaar en dag kent, maar ook met de nieuwe klanten proberen we een hartelijke band op te bouwen. Als ik aan de kassa zit en materiaal voor een kinderfeestje zie passeren, dan durf ik al eens tegen de jarige te zeggen dat hij of zij een flesje Kidibul uit de rekken mag gaan halen. Dat vergeten de mensen niet.” 

Kristien haar vader zei altijd dat de buurtsuper de rol van de kerk heeft overgenomen. Vroeger kwamen de mensen elkaar tegen aan de kerkdeur, nu zien ze elkaar hier op de winkelvloer. Ik heb altijd een beetje gelachen met die uitspraak. Tot ik zelf in de winkel stond. En zag dat de klanten hier met een kopje koffie bijkletsen met buren en vrienden. Niets is zo gezellig!”  

Dominique en Kristien zien de meeste klanten verschillende keren in de week. Ook dat is typisch voor de buurtsuperklant, bleek uit het onderzoek. “We zijn voor veel klanten hun frigo geworden. Ze komen liever nog een keer extra langs voor verse sla, dan dat ze die enkele dagen zelf moeten bewaren. Ik vermoed dat zo’n 40% van ons cliënteel bijna dagelijks komt winkelen. En ook dat zijn klanten van alle leeftijden, zeker niet enkel de ouderen.”  

Sponsoren ze ook verenigingen uit de buurt? Dominique lacht meteen bij die vraag. “Ze staan om de haverklap aan de deur. We steunen uiteraard veel verenigingen uit de buurt. Ik vind dat trouwens ook gewoon de rol van een ondernemer.”

Aan de buitenkant van de winkel hangt een AED-toestel, een automatisch externe defibrillator. “Die hangt bewust buiten zodat iedereen er gebruik van kan maken. We hebben zelfs een opleiding gegeven voor het gebruik ervan. Voor onze eigen medewerkers maar ook voor de verschillende verenigingen uit de buurt. Daar was best veel respons op.”   

Typisch voor de Proxy van Dominique en Kristien zijn de vele lokale producten. En het  gaat verder dan alleen maar eetbare producten. “Ik ben ook echt fan van het lokale literaire luik”, vertelt Dominique. “Rob Heirbaut en Geert van Istendael zijn uit de buurt en mochten hun boeken hier verkopen. Maar er is ook een meisje met het aspergersyndroom dat een boekje heeft geschreven. Dat kan je hier dan uiteraard ook vinden.”  

Hoe denken ze de toekomst van hun zaak te kunnen verzekeren? “Op dit moment en in de nabije toekomst doen we gewoon verder zoals we bezig zijn. Dus zorgen dat de winkel altijd  goed gevuld is met kwaliteitsvolle producten en maken dat ons team hetzelfde niveau van klantvriendelijkheid en professionaliteit blijft behouden.”

Dominique gelooft dat de fysieke winkel blijft bestaan maar weet dat er dan zeker ook moet ingezet worden op het aantrekken van de jongere generatie. Onder andere door online bestelsystemen, inpikken op de laatste, nieuwste trends, enzovoort. Zelfscankassa’s komen er voorlopig niet. “Die heb ik altijd bewust tegengehouden. Wij staan ervoor gekend dat we heel snel werken. Iedereen van ons team kan aan de kassa werken en springt in wanneer nodig. Zonder die kassa’s is er gewoon geen persoonlijk contact meer en dat is net zo belangrijk.”