Eind mei opende Eric Lauwers zijn nieuwe Alvo-buurtsuper tegenover de kerk van Waasmunster. Met zijn ‘Waasmarkt’ – een knipoog naar Waasmunster en versmarkt – zet Eric in op een lokaal, vers en kwalitatief aanbod.
“Enkel het plafond is niet vervangen”, vertelt Eric wanneer hij ons rondleidt in zijn nieuwe winkel. “En de palen heb ik ook laten staan.” De oppervlakte van het pand, waar vroeger een oude Smatch-winkel was gevestigd, bleef ook hetzelfde. “600 m2 verkoopoppervlakte is misschien niet zo veel, maar wel voldoende voor een buurtsuper.”
Wat hij precies voor ogen had bij de verbouwing van de winkel? “Dat”, zegt hij terwijl hij breed glimlachend naar zijn zaak wijst. “Als je binnenkomt krijg je meteen een open gevoel en je ziet in één oogopslag de verstogen. Dat was mijn bedoeling en ik denk dat we daar wel goed in geslaagd zijn.” In de winkel zien we ook veel zwart in de rekken en tegen de muren. “Daar heb ik de mensen van Alvo wel van moeten overtuigen”, knipoogt Eric. “Maar ik wou absoluut een eenvormige achtergrond. De producten moeten spreken.”
In een buurtsuper moet je proberen om extra binding met je buurt te creëren. Zo maak je impact.
Goede bakkerij én lokaal aanbod
Hét paradepaardje van de Waasmarkt is de bakkerij. “Ter plaatse gerezen pistolets en stokbroden zijn onze blikvangers. Aangevuld met de viennoiserie van Bridor, dé Europese referentie voor croissants.” Maar ook het lokale assortiment is hier alomtegenwoordig. “Ik vind dat belangrijk. Zeker in een buurtsuper moet je proberen om extra binding met je buurt te creëren. Zo maak je impact.”
Welke lokale producten hij zoal aanbiedt? “Denk aan Hemelaer voor het vers runds- en varkensvlees en de kippen van Eurokip, allebei uit Temse. De charcuterie komt van Charles uit Sint-Niklaas. Die kon hier gewoon niet ontbreken.” Alvo staat volgens Eric garant voor een sterk assortiment dat hij maximaal aanvult met lokale producten. “Dat past perfect binnen onze visie op het verhaal van een buurtsuper. Het is dé plek waar je verse ingrediënten uit je buurt koopt.”
Uitgebreid wijnassortiment
Ook op zijn wijnassortiment mag Eric best trost zijn. “Deze week kwam er nog een klant verbaasd vragen waar we een bepaalde wijn aankochten. Want hij kon die blijkbaar heel moeilijk vinden. Ik werk al enkele jaren samen met een wijnimporteur die aankoopt van een paar exclusieve domeinen. Ik ben er de wijnen zelf gaan selecteren. We hebben hier echt een mooi assortiment van een zeventigtal wijnen. En je merkt dat de wijnliefhebbers uit de buurt dat héél snel ontdekken.”
Bourgondiërs
Eric weet waarover hij spreekt. Hij baat nog twee andere supermarkten uit, een Spar in Erembodegem en Culi’s in Zottegem, eveneens een Alvo-vestiging. Maar voor hij zijn eerste buurtsuper kocht in 2019, bouwde Eric 25 jaar ervaring op in de doe-het-zelfsector, onder andere bij Gamma, Hubo en Brico Planet.
“Het verschil tussen de twee sectoren? Weinig. Een doe-het-zelfzaak heeft ook héél veel referenties qua aankoop. En vergeet niet dat verf en siliconen ook een houdbaarheidsdatum hebben. Er wordt altijd gezegd dat voeding een ‘snelle business’ is. Maar doe-het-zelf is dat zeker ook. En de concurrentie is er even moordend.”
Eric – die recent een opleiding tot kok volgende – geeft wel graag toe dat hij de foodretail leuker vindt. “We zijn en blijven bourgondiërs, hé. In de doe-het-zelf winkels komen mensen ook maar enkele keren per jaar, toch? Hier heb ik klanten die elke dag komen. Dat schept een andere band.”
Mijn dochter en ik zijn totaal verschillend van aanpak. Dan moet je wel vertrouwen geven.
Zijn dochter Ellen nam intussen het management van de Spar in Erembodegem grotendeels over. Eric verdeelt zijn tijd voornamelijk nog tussen de twee Alvo-winkels, die ook een winkelmanager hebben. “Waar ik vroeger in de diepte aanstuurde, probeer ik nu op het managementniveau te leiden”, legt hij uit.
Zijn dochter staat er glimlachend bij. “Het klopt dat hij de winkelverantwoordelijken vertrouwt”, bevestigt ze. “Tenzij hij ziet dat er ergens fouten gebeuren, dan stuurt hij ze wel snel bij. Hij vertrouwt er ook wel op dat we de medewerkers aansturen.” “Dat moet ook wel. Mijn dochter en ik zijn als yin en yang. Totaal verschillend van aanpak”, besluit Eric lachend. “Het is dus vooral een oefening in loslaten. En beseffen dat het anders gebeurt als je er niet bent.”