Van bio-eitjes tot de lekkerste pannenkoeken

In 2002 versterkt Mieke Hofmans, echtgenote van Bart, de ploeg. “In 1999 voegden we de scharreleieren toe aan het assortiment”, vertelt Mieke. “Later zijn ook de vrije-uitloopeieren erbij gekomen. Nu verdelen we vooral bio-eieren.”

Wat is het verschil tussen al die eieren? Scharrelkippen kunnen vrij rondscharrelen in hun hok. In de ruimte wordt gezorgd voor afleiding zoals stro op de grond en pikstenen. Vrije-uitloopkippen beschikken, zoals de naam het zegt, over een uitloopweide.

De biokippen zijn de luxekippen. Zij beschikken over 4 m2 weiland per kip en ook in het hok is de bezetting laag. Dat zorgt voor een lage groepsdruk en een aangenaam leefklimaat. Bovendien eten deze kippen biologisch geteelde gewassen.

Bio-eieren herken je aan de stempel op het ei, die begint met een 0. De stempel op de vrije-uitloopeieren begint met 1, bij de scharreleitjes is dat 2.

Er is nog een andere manier om een bio-ei te herkennen, vertelt Mieke: “Het eigeel van een bio-ei is veel lichter van kleur omdat boeren niets aan het voer van de kippen mogen toevoegen. De pasta-industrie is bijvoorbeeld vragende partij voor een mooi geel eigeel. Dat krijg je enkel als je wat paprika toevoegt aan het voeder. Heel natuurlijk maar bij bio mag het niet.”

Vooral bio-eieren zijn aan een sterke opmars bezig. De verkoop van de vrije-uitloopeieren schommelt wat. Hoe dat komt? “Bio-eieren worden gekocht door mensen die dat uit overtuiging doen. Een scharrelei is dan weer gewoon het goedkoopste ei. En van vrije uitloop weet de consument vaak niet zo goed wat precies het verschil is met andere eieren.”

EKE werkt samen met een 20-tal boeren uit heel België. “Minstens 2 à 3 keer per week gaan we bij elke boer eitjes ophalen. Dat is vaak, maar we hebben nu eenmaal een hoge rotatiesnelheid. Een ei heeft een houdbaarheid van 28 dagen na legdatum, dat is wettelijk bepaald. Supermarkten willen ongeveer een houdbaarheid van 23 dagen. Dan heb je dus 5 dagen om de eitjes op te halen, te sorteren en weer te leveren.”

De vrachtwagens en magazijnen van EKE zijn trouwens niet gekoeld maar geconditioneerd. Dat wil zeggen dat de temperatuur er altijd hetzelfde blijft. Een ei hoeft dan ook niet per se gekoeld te worden. Het zijn vooral de temperatuurschommelingen die nefast zijn voor de houdbaarheid.

Vijf jaar geleden namen Mieke en Bart een klein bedrijfje over dat verse en artisanale pannenkoeken maakt. En die zaak boert goed. Recent breidden Bart en Mieke
hun assortiment uit met biopannenkoeken. Die vind je onder de merknaam ‘Tante Eveline’.

In tegenstelling tot de eieren – die via centrales verdeeld worden – leveren ze de pannenkoeken rechtstreeks aan buurtsupers en supermarkten. “Maar dat is eigenlijk een product waar we qua verkoop weinig voor hoeven te doen. Onze pannenkoeken zijn zo lekker dat ze zichzelf verkopen!”