Tv-makers kiezen voor buurtwinkel

Sarah-Marie en Maarten ontmoeten elkaar vijftien jaar geleden voor de eerste keer achter de schermen van De Huisdokter. Als assistent-producers, en later producers, maken ze vooral realityprogramma’s zoals Komen Eten, Astrid in Wonderland, Liefde voor Muziek, Mijn keuken Mijn Restaurant en De Buurtpolitie. Dertien jaar na hun eerste ontmoeting springt de liefdesvonk over en worden ze een koppel.

Producen is volgens Sarah-Marie iets wat je écht graag moet doen: “Je krijgt veel te verduren. De zenders worden veeleisender, en je moet de klus klaren met steeds minder budget. Je moet ook steeds meer online content produceren. We hebben het vijftien jaar met hart en ziel gedaan maar met het ouder worden denk je na over een ander en stabieler leven.” 

Sarah-Marie komt uit een horecafamilie. En ook Maarten bouwde al ervaring op. Zijn ouders hadden een bakkerij en hij stond tijdens zijn studies vaak achter de toog van een café in Lier. In eerste instantie denken ze er dan ook aan om iets in de horeca te starten. “Ik droomde eigenlijk van een echt dorpscafé waar iedereen van de buurt elkaar ontmoet. Maar het maakte eigenlijk niet zo veel uit”, vertelt hij. “Zolang het maar in de buurt zou zijn en we heel veel contacten met de mensen uit de buurt zouden hebben.  

Tijdens de eerste lockdown hakken ze de knoop door en beslissen ze om een buurtwinkel te beginnen. “We beseften dat die de functie heeft van het dorpscafé van vroeger: iedereen passeert er en je kan er nog terecht voor een babbel”, vertelt Sarah-Marie.

Na een grondige verkenning van de markt belanden ze bij Lambrechts en beslissen ze om een Spar Express te openen. Maarten: “We wilden een zekere zelfstandigheid behouden en mee beslissen over het assortiment. Als je tussen de mensen wilt staan, moet je  ook producten van de mensen — dus lokale  producten — aanbieden.”

Sarah-Marie vult  aan: “We zitten hier vlak bij de veiling van Sint-Katelijne-Waver. Ik wou dus echt groenten en fruit van hier aanbieden. Ik weet dat de mensen daar gevoelig voor zijn. Maar dat was geen probleem voor Lambrechts.” 

Eind juni kopen ze een pand dat nog volledig verbouwd moet worden. Begin september willen ze de deuren openen dus wordt er vaart achter gezet. “Iedereen zei dat het ons nooit op tijd zou lukken. Maar we hebben als producers voor grotere uitdagingen gestaan. Zenders bestellen een programma dat drie maanden later op antenne moet. Dus we wisten wel van aanpakken.”

Samen met de mensen van Lambrechts en heel veel vertegenwoordigers en leveranciers slagen ze erin om de deuren van hun Spar Express op 10 september te openen. 

Ze geven toe dat een buurtwinkel uitbaten best wel een uitdaging is, maar ze zijn blij dat ze op elkaar kunnen vertrouwen. Sarah-Marie: “We hebben zo lang samengewerkt, je weet perfect wat je aan elkaar hebt. Aan één blik van Maarten heb ik genoeg en weet ik wat te doen. En we zijn heel complementair aan elkaar. Dat maakt het werk veel lichter.” 

Het jonge koppel had snel door dat hun drijfveer ‘om dicht bij de mensen te zijn’ net datgene is waarmee ze het verschil kunnen maken. “We zijn bereid om mee te lopen naar de auto of je boodschappen tot aan je voordeur te brengen. Vind je iets niet of is het er niet? Vraag het en we proberen het aan te kopen”, vervolgt Maarten. Hij wil iedereen in de winkel met zijn of haar voornaam kunnen aanspreken.

“Het is belangrijk om echt te weten wie onze klanten zijn. Zo kunnen we ons assortiment altijd meer aanpassen op hun maat. Ik ben er wel trots op dat ons dat goed lukt.”

Of ze iets hebben meegenomen uit hun vorige professionele carrière? Sarah-Marie: “Ik zeg altijd op alles ‘ja’. En dat is echt iets van vroeger. Als een regisseur of zender een goed idee had, dan moest je daarin meegaan. Hoe moeilijk het soms ook was om het gefikst te krijgen. Maar net dát tilt een programma naar een hoger niveau. En dat is ook wat we met onze winkel willen, hem blijven verbeteren op zo’n creatief mogelijke manier.” 

Volgens Maarten hebben ze ook leren falen:  “Je weet dat er een moment komt dat iets niet lukt. Maar als je alles hebt geprobeerd, is dat niet zo erg. Als je durft te beseffen dat iets niet gedaan krijgen ook een optie is, dan krijg je  veel meer gedaan.” 

Wat vinden ze nu het leukst aan hun job? Maarten: “Ik zei op voorhand dat ik zeker geen kassa zou doen. Maar na een dag was ik al verkocht. Ik vind dat zo tof. Dat is de cafébaas die naar boven komt: de kassa is mijn toog vanwaar ik grapjes kan maken met de klanten. Het is hetzelfde als een café openhouden maar dan zonder de zatlappen (lacht).”

Sarah-Marie houdt ervan dat ze alles zelf in handen hebben: “We hoeven geen rekening meer te houden met een zender, eindredacteurs of een BV die niet komt opdagen. We beslissen nu alles zelf. En als het misloopt, lossen we het zelf wel op.”  

Hun eerste ambitie was om zo snel mogelijk een tweede winkel te openen. Maar daar zijn ze wat van teruggekomen: “In het begin zat dat ambitieuze van tv maken nog in ons. Nu beseffen we dat het goed is zoals het is. Onze job was vroeger zo groot: we hebben veel gereisd, veel gezien en beleefd. Het hoeft nu niet groter te worden dan het is.”  

Sarah-Marie is op het moment van het interview zwanger van hun eerste kindje. Er is een halftijdse medewerker aangeworven om in te springen als de baby er is. Meer aanwervingen staan er voorlopig nog niet op het programma. “Nu eerst kijken of we ons brood kunnen verdienen en een goede routine vinden”, besluit Maarten. “En een groter publiek bereiken. Want er zijn nog heel wat mensen uit de buurt die hier nog niet zijn geweest. We willen iedereen eens over onze drempel krijgen.”