Goud voor VERSwinkel Ip Zilleghem Platse

Al dertig jaar is VERSwinkel Ip Zilleghem Platse van Koen Decraemer (57) en Nancy Lefevere (50) een begrip in Zedelgem. Om dat te vieren werd er dertig weken lang een volle boodschappentas ter waarde van dertig euro onder de klanten verloot. Om de winnaars bekend te maken, blikten ze een kort filmpje in dat gedeeld werd via social media. De video’s begonnen vrij eenvoudig maar mondden snel uit in hilarische filmpjes waar ze – lees: meestal Koen – zich verkleedden in een ludiek personage.

Het typeert de enthousiaste uitbaters. “Het zotste koppel van de streek, zo noemt een van de klanten ons”, lacht Nancy. Eind oktober werden ze door die klanten verkozen tot Buurtsuper van het jaar in de categorie speciaalzaken. “Ze hebben ons hier gerne”, antwoordt Nancy. “Vorig jaar behaalden we een tweede plaats. De klanten kenden het dus al”, vult Koen aan. “Dat heeft ook wel geholpen.”  

VERSwinkel Ip Zilleghem Platse begon als een Spar-winkel die Nancy en Koen in 1994 overnamen. “Vijf jaar later verbouwden we de winkel en gaven we meer ruimte aan het versassortiment. In 2015 deden we dat nog eens. Sinds toen zetten we sterk in op afhaalgerechten. Vandaag bereiden we hier 2.000 gerechten per maand. Alles is huisgemaakt, volgens mijn eigen recept. En dat is geheim”, vertelt Nancy trots.

Er is ook een grote toonbank met salades en charcuterie 'vers van het mes', een groot assortiment kazen, verse groenten en fruit en een gamma topwijnen. Ook de noodzakelijkste voedingsartikelen en dranken kan je er vinden. En na de openingsuren is er een goedgevulde automatenshop met dagschotels, soepen, charcuterie en dranken aan de voorgevel van de zaak.  

Bij oudere klanten die niet meer mobiel zijn levert Koen gratis aan huis. Op dinsdag, donderdag en zaterdag doet hij zijn ronde en dat loopt weleens uit. “Als er een ergens lamp ingedraaid moet worden of een kleine reparatie nodig is, vragen ze dat ook aan Koen”, lacht Nancy. “Hij doet dat graag maar ik moet hem soms wel opbellen om te vragen waar hij blijft!”   

In 2000 kunnen ze zelf ook op hun klanten rekenen wanneer het noodlot toeslaat en het appartement boven de winkel volledig uitbrandt. Hun pasgeboren zoon Axel wordt op het laatste nippertje uit de brand gered. Ze waren alles kwijt, maar het ongeluk zorgt voor een golf van solidariteit in het dorp.

“De inwoners van Zedelgem hebben een comité opgestart om geld in te zamelen”, vertelt Koen. “Met een ontbijt met meer dan 1.000 mensen. Overal in het dorp hingen affiches. De katholieke beweging heeft een processie ingericht, de jeugd organiseerde een fuif en Okra verkocht pralines. Zedelgem hangt goed aan elkaar. Weet wel dat we toen eigenlijk nog inwijkelingen waren, hè. Nancy is van Meetkerke en ik ben afkomstig van Oostkamp. Dat is nu niet zo ver, maar we woonden hier toch nog maar zes jaren”, vertelt hij met nog heel veel dankbaarheid.

Het ingezamelde geld gebruikt het koppel voor de medische kosten voor Axel. Hij moet twee jaar lang een dure druktherapie volgen. Ondertussen gaat alles trouwens heel goed met hem. Hij volgde een sportopleiding en speelt volleybal op nationaal niveau in Roeselare. 

“We hebben altijd tussen onze klanten gestaan”, vertelt Nancy. “En – ook heel belangrijk – tussen onze medewerkers. Iedereen krijgt hier een kans. Momenteel werken we met een vaste medewerker en een tiental jobstudenten en flexi’s.” De jobstudenten beginnen bij voorkeur al op hun 15e of 16e. “Die moet je misschien wel wat meer aanleren”, weet Koen. “Maar het voordeel is dat ze dan toch twee tot drie jaar bij je blijven werken.”  

Als niet-West-Vlaming moet ik het vragen: vanwaar komt de naam van de winkel? “Dat is eigenlijk dialect”, antwoordt Nancy een beetje verbaasd op mijn vraag. “Letterlijk vertaald is het: In het dorp van Zedelgem. Ik goan noar de platse, zeggen ze hier, ik ga naar het dorp.”  
 
En nu? Hoe zien Koen en Nancy de toekomst? Nog meer renovatieplannen? “Neen, neen”, antwoorden ze resoluut. “We hebben een gat in de markt gevonden met die afhaalgerechten. Zolang dat goed loopt, blijven we daar zeker op inzetten. We zitten intussen wel dichter aan ons pensioen”, vervolgt Nancy. “Ik zou de zaak ooit willen overlaten. En onze vakkennis en recepten doorgeven. Maar zo ver zijn we nog niet.”

Welk advies ze aan eventuele overnemers zouden meegeven? “Tja, het is hard werken. De winkel is zes op zeven open en na de uren verzorgen we nog catering voor feestjes en events. Maar de échte sleutel tot succes is gewoon vriendelijk zijn en zorgen dat je klant altijd centraal staat.”