Blije kip = blije boer

“Alles wat we doen, proberen we zo economisch en vooral zo duurzaam mogelijk te doen”, steekt Brent van wal. “Onze stallen zijn  thermisch efficiënt en we werken met warmtewisselaars. Dat is goed voor een energiebesparing van 50% en dus ook CO2.” Via zonnepalen produceert het bedrijf 650.000 kilowatt stroom. 85% daarvan wordt in de stallen gebruikt en dekt daarmee grotendeels de dagelijkse energiebehoefte.

Ook op het vlak van dieren gezondheid scoren Herman en zijn zonen goed. “We geloven in preventie: dat is in de eerste plaats een goed management van de stallen. Hierdoor behoren we volgens de benchmark qua antibioticagebruik bij de betere spelers in onze sector in België”, legt Herman uit.

Alles start hier met een broedproces van 21 dagen, waarvan er 18 sowieso in de broeierij gebeuren. “Ofwel brengen we het kuikentje naar de stal, ofwel het eitje. Het voordeel van de tweede optie is dat het kuikentje na drie dagen uitkomt in de stal en we het niet meer moeten verplaatsen. Dat leidt tot minder stress”, legt Brent uit. Nadien groeien de kippen op in de stallen en krijgen ze voer naargelang hun levensfase.

“Wanneer ze jonger zijn, geven we voer dat de ontwikkeling van de organen en het beender gestel ontwikkelt. Dit zijn voornamelijk eiwitten, mineralen en vitamines. Naarmate ze ouder worden, verhogen we het percentage tarwe en krijgen de kippen dus extra energetische grondstoffen."

"Tijdens elke fase is het voederrantsoen zo aangepast dat we het maximaal benutten. Zo gaan er bijvoorbeeld geen eiwitten verloren tijdens het verteringsproces. Herman vult aan: “We zijn heel erg bezig met het verteringsproces. Via kleine aanpassingen zorgen we dat de voeding en ontwikkeling goed in balans blijven.”

Voor die juiste dosering heb je vakmanschap nodig. Maar ook het beheersen van ventilatie, verwarming en stalklimaat hebben deze heren in de vingers. “Bij ons zijn dat automatismen”, vertelt Brent. “Ik hoef de deur van de stal nog maar open te doen om te weten: hier is iets meer ventilatie nodig, of iets meer warmte.” 

Herman en zijn zonen zijn graag kippenboer, dat is duidelijk. Toch is er ook veel frustratie, onder andere over vergunningen. “Dat is echt iets van de laatste twee jaar”, zucht Herman. “Als die evolutie zo verdergaat, gaan er nog weinig kinderen het landbouwbedrijf van hun ouders overnemen.” 

“Het is een schone stiel”, bevestigt ook Brent, die nu acht jaar in het bedrijf zit. “Alleen de framing over ons vak is niet leuk. Landbouw is al zo moeilijk, zeker als je met dieren werkt.  Het is kapitaalintensief en we hebben goede  en slechte periodes.” 

Toch ploegen ze hier voort, elke dag opnieuw. “Blije dieren zorgen voor een blije boer”, lacht Brent. “Misschien is dat een cliché. Maar een dier dat zich niet goed voelt, zal ook geen moeite doen om goed te eten en te drinken. En uiteindelijk ook geen rendement bieden.”  

“We proberen gewoon zo goed mogelijk voor onze dieren te zorgen”, besluit ook Herman. “En dat gaat echt ver. Buitenlandse bezoekers zeggen wel eens dat we knettergek zijn.”