Nieuwkomers aan het werk

De Oekraïense Tetyana Dmytruk is meer dan zeventien jaar in België. Ze werkte zelf nog ooit in de Albert Heijn en is nu bemiddelaar bij VDAB. Ze contacteert Pieter-Jan Vaes, die de Albert Heijn in Schilde en Merksem uitbaat, met de vraag of hij een job voor Oekraïense nieuwkomers heeft. Die reageert meteen positief.  

“Ik kreeg een shortlist van zes kandidaten, die ik allemaal op gesprek heb laten komen”, vertelt Pieter-Jan. “Dat ze niet goed Engels spraken, was niet echt een probleem. Veel van onze klanten in Merksem spreken een andere taal. Dus wij passen ons sowieso aan. Ik heb wél gevraagd of ze kennis van het Nederlands hadden. Dat mocht een basiskennis zijn, maar eens je Engels begint te spreken, dan blijf je dat doen.”

Hij kiest uiteindelijk twee kandidaten uit. “Ik kon ze alle zes gebruiken”, geeft hij toe. “Maar dat is niet haalbaar. Ik wil altijd het maximum uit iemand kunnen halen. En dan moet je stap voor stap kunnen werken.” 

In oktober startten Olha Kuzminchuk en Oleksander Saiukmet met een IBO-contract in de Albert Heijn van Merksem. De 55-jarige Olha is er kwaliteitsmedewerker. “Ze heeft een achtergrond in farmaceutica en sprak eigenlijk al vrij goed Nederlands. De VDAB-taalcoach heeft haar, samen met onze supermarktmanager, wel nog alle jobspecifieke begrippen zoals ‘vochtige doekjes’ en ‘poetsmachine’ aangeleerd”, vervolgt Pieter-Jan.  

Olha doet haar werk zeer goed. “In haar functie heeft ze wel minder contact met de klanten. Dat scheelt. Niet dat het voor ons een probleem zou zijn, maar je ziet dat het haar stoort als ze de klanten niet meteen kan verder helpen.”

Oleksander werkt als rekkenvuller. Ook hij werd heel goed begeleid door het team van Pieter-Jan. “We hebben hem eerst de ‘gemakkelijke’ paden gegeven: snoep en chips, dat kent iedereen. Zo heeft hij stilaan ons systeem leren kennen. En nu zitten we op het moeilijkste pad, de koffiekoeken. Dat is het grootste volume en hier moet hij ook rekening houden met houdbaarheidsdata. Maar hij was er heel snel mee weg.” 

Ondertussen kregen zowel Olha als Oleksander een vast contract. “Ik weet wel dat dat verplicht is na een IBO-stage maar ze verdienden het allebei dubbel en dik.” Die IBO was volgens hem zeker geen luxe. “Die drie à vier maanden hebben we nodig gehad om hen op te leiden. Zo konden zij zich ook rustig inwerken. Als je er vanaf dag één druk op moet leggen, werkt het gewoon niet. Maar na die IBO stonden ze wel klaar om er helemaal in te vliegen!” 

Bij Albert Hein zijn de taken van de medewerkers sterk afgelijnd. Pieter-Jan geeft toe dat dat het eenvoudiger maakt om nieuwkomers in te werken. “Ik ben sowieso fan van afgelijnde taken. Iemand aan de kassa is kassamedewerker. En daar moeten ze in uitblinken. Ik zeg aan mijn kassiersterszo bijveerbeeld dat zij het dessert van ons restaurant zijn. Als dat niet goed is, dan telt al de rest niet meer.” 

Pieter-Jan kijkt uit naar nieuwe filialen en als die er bijkomen, neemt hij zeker opnieuw contact op met Tetyana. “Zij kent mij en ze kent de job, dat is een voordeel. Maar ik weet ook dat de nieuwkomers die ze doorstuurt écht heel graag willen werken. Zij blijven niet bij de pakken zitten en zijn dankbaar voor het werk dat ze krijgen. Waarom zou je ze dan geen kans geven?”