Het lokale verhaal van Gert Schrooten

Gert Schrooten zette zijn eerste stappen in de foodretail als jobstudent in de toenmalige GB in Opglabbeek. Op zijn 25e wordt hij gerant, nadat de Groep Cretskens de winkel overneemt. In 2011 opent hij zijn eigen Carrefour Market in Bocholt. Tien jaar later komt er een Market in Hamont bij. “Ik ben ervan overtuigd dat het niet onbelangrijk is om over een aantal supermarkten te beschikken. Maar ik denk ook wel dat het goed is om die te clusteren”, vertelt hij. Zaken die in eenzelfde regio liggen, dus. 

De winkel van Hamont en Bocholt zijn maar een kleine vijftien kilometer van elkaar verwijderd. Gert woont zelf in Hamont-Achel, niet ver van de winkel in deelgemeente Hamont. “Ik weet dat ik, indien nodig, snel van de ene in de andere winkel geraak. Dat is goed werkbaar. En het zorgt voor efficiëntie. Mijn medewerkers kunnen ook overkoepelend werken. Ik heb bijvoorbeeld maar één winkelverantwoordelijke voor beide uitbatingen.” 

Als er zich dus een interessante opportuniteit in de regio voordoet, dan sluit hij niet uit dat er nog winkels bijkomen. “Mijn doelstelling is niet om voor het meeste winkels te gaan. Ik wil een gezonde groei realiseren waarin ik het overzicht nog behoud. Je kan veertig winkels runnen, maar dan moet je kiezen voor een totaal andere structuur. De winkels die ik nu heb, zijn buurtsupermarkten. Ik wil daar mijn eigenheid in kunnen leggen.” 

Gert tracht elke dag in de twee winkels aanwezig te zijn. We spreken in de voormiddag in Bocholt af maar hij is die ochtend ook al in Hamont geweest en zal er voor het einde van de dag zeker nog eens binnenspringen. Zichzelf inplannen in het vaste werkrooster op de werkvloer doet hij niet meer. “Ik denk dat je je handen vrij moet houden. Elke dag komener andere uitdagingen op je pad waar je op moet anticiperen. Dat lukt niet als je dagelijks bepaalde vaste operationele taken op je moet nemen. De dagen geraken vanzelf goed gevuld.” 

Een buurtsupermarkt runnen is volgens Gert ook een lokaal beleid voeren. Je integreren in de lokale gemeenschap, met andere woorden. En lokale producenten een forum geven uiteraard. Wat dat laatste betreft, doen we in zijn Carrefour Market in Bocholt een leuke ontdekking.

“Dit gebouw was vroeger een kaasfabriek met fabriekswinkel, de ‘Melkerijwinkel’ genaamd. Het gebouw is trouwens nog altijd eigendom van een coöperatieve van landbouwers”, weet hij ons te vertellen. Intussen is de productie van de traditionele Bocholter kaas in handen van Milcobel. Maar de kaas wordt wél nog boven de winkel gerijpt. Elke week komen enkele kaasboeren de kazen geduldig draaien.

De Bocholter kaas is uiteraard verkrijgbaar in de kaasafdeling van de winkel in Bocholt. En omdat Gert in 2016 ook de fabriekswinkel overnam, kan hij een uniek assortiment van ambachtelijke kazen aanbieden. De kazen van het nabijgelegen Catharinadal bijvoorbeeld, die je normaal niet in de supermarkt vindt, liggen te blinken in zijn kaastoog. Die werd na de remodelling heel toepasselijk tot de ‘Melkerijwinkel’ omgedoopt. 

Bij een lokaal aanbod gaat het volgens Gert ook om het verhaal achter de producten. Zo vroeg hij zijn rundvleesleverancier om enkel nog vlees aan te kopen van veehouders uit de buurt. “Ik vind het dan wel tof om dat over te kunnen brengen aan de klanten. Uiteraard is het ook een kwalitatief verhaal. We kiezen op die manier voor een eerlijk en hoogwaardig product. Dat is toch vooral wat ik met ons lokaal assortiment wil bereiken.” 

De prijs staat in Gerts versafdelingen dus zeker niet voorop. “Je moet gewoon een correcte prijs vragen voor het product dat je aanbiedt. Dat is de manier waarop wij handelen en aankopen in het vers. We willen natuurlijk ook concurrentieel blijven. Maar dat doe je niet enkel en alleen met de prijs.”

Gert liet daarom ook een concept ontwikkelen waarin hij al zijn versaanbod onderbrengt. ‘Van bij ons’ heet het. “Stap voor stap gaan we dat concept integreren in de winkel. Maar dat volstaat niet. Je kan nog zo’n mooi verhaal maken – of dat nu ‘Van bij ons’ noemt of hoe dan ook – je medewerkers moeten dat verhaal ook kunnen overbrengen aan de klanten. Daarom hebben we een teamdag georganiseerd rond het ‘Van bij ons’-concept. Nu zal het een uitdaging blijven om dat onder de aandacht te houden.” 

Gerts vader en grootmoeder hadden een handel in aan- en verkoop van meubels. De zaak kende gouden jaren maar bestaat niet meer. “Ik ben blij dat mijn vader verstandig genoeg was om in te zien dat er in dat bedrijf geen toekomst meer zat. Het maakt me wel heel waakzaam voor de toekomst. Ook wij moeten ervoor zorgen dat we relevant blijven. Of tijdig inzien wanneer dat niet meer het geval is. Je mag daar niet naïef in zijn, want ik heb gezien hoe snel zoiets kan kantelen.” 

Hoe blijf je dan relevant in de foodretail? “Ik geloof heel hard in het versverhaal. Dat heeft het grootste onderscheidende vermogen. Het enige wat we daarvoor nog nodig hebben, zijn de mensen om het te doen. We hebben vijf slagers. Goede mannen die hun vak nog beheersen. Ik ben daar dankbaar voor."

"Vriendelijkheid en service zijn ook ongelofelijk belangrijk. Maar ik heb er bij de remodelling ook voor gekozen om zelfscans te installeren. Word ik blij van die zelfscans? Niet echt. Maar ik merk wél dat het een manier is waarop jonge mensen willen winkelen. Dus om relevant te blijven, moet je vooral blijven investeren én goed je ogen openhouden.”