Jaar na jaar komen er duizenden langdurige zieken bij door burn-out of depressie: 80.252 mensen in 2016, vorig jaar waren dat er 111.732. Een recordaantal, en een stijging met net geen 40 % in vier jaar tijd. Volgens Erik Franck, klinisch psycholoog en professor aan de Universiteit Antwerpen komt de voorspelling van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) van tien jaar geleden, dat depressie de belangrijkste reden van werkonbekwaamheid zou zijn tegen 2030, nu al in een stroomversnelling.
“Vroeger was je carrière lineair. Hoe ouder je werd, hoe hoger je opklom, hoe meer je verdiende. Nu is de druk enorm om al snel te pieken. Terwijl je ook een gezin managet. Daarom komt burn-out ook meer voor bij de -45-jarigen. Daarbij worden we door de digitalisering voortdurend overprikkeld, met te weinig recuperatietijd. Want tv-kijken en ondertussen je smartphone checken: dat is niet recupereren", aldus Professor psychiatrie Koen Demyttenaere.
"De stress van het werk op zich is niet ziekmakend”, zegt Demyttenaere. “Zolang je genoeg autonomie en appreciatie krijgt. Alleen: vandaag wordt iedereen van maandagochtend tot vrijdagavond gecontroleerd. Men gaat niet uit van vertrouwen, maar van wantrouwen. Dát is ziekmakend. Het werk is voor velen uiteindelijk ook de voornaamste vorm van noodzakelijk sociaal contact.”