Ondernemers uit ontwrichte zone laten financiële steun liggen

De steunzones werden in het leven geroepen om regio’s - die getroffen werden door grootschalige collectieve ontslagen - gedurende een periode van maximaal zes jaar economisch te ondersteunen.

Uit een parlementaire vraag van Dieter Van Besien op vraag van UNIZO Vlaams-Brabant aan minister van Financiën Vincent Van Peteghem blijkt dat de maatregel in de steunzone Zaventem-Vilvoorde tot slechts 46 dossiers leidde, allen ingediend door kmo’s. Daarvan werden er 43 goedgekeurd. De totale steun in die regio wordt geraamd op 1,4 miljoen euro bij 304 nieuwe arbeidsplaatsen.

In Turnhout (339 dossiers) en Genk (385 dossiers) wordt er meer gebruik van gemaakt.

In een steunzone kunnen werkgevers tijdelijk vrijgesteld worden van het doorstorten van 25% bedrijfsvoorheffing op de bezoldiging van nieuw gecreëerde arbeidsplaatsen als deze vooraf gegaan worden aan een bepaalde investering. De arbeidsplaatsen moeten gedurende drie jaar (voor kmo’s) of vijf jaar (voor grote ondernemingen) behouden blijven. Zoniet, moet de doorstorting alsnog gebeuren. De maatregel geldt enkel voor bedrijven die investeren op een bedrijventerrein, bedrijvencentrum of incubator in deze steunzones.

Ten gevolge van de coronacrisis werd beslist om de steunmaatregel, die normaal afloopt op 30 november 2024 met 18 maanden te verlengen tot 31 mei 2026. Dat betekent dus dat wanneer een aanwerving niet gedurende de vereiste minimale periode behouden werd, ongeacht of dit te wijten is aan de COVID-19-pandemie, de werkgever de niet-doorgestorte bedrijfsvoorheffing alsnog zal moeten storten.

Wanneer het gaat over tijdelijke werkloosheid, blijft de arbeidsplaats behouden en is er nog steeds voldaan aan de voorwaarden. De werkgever betaalt dan wel geen bezoldiging, en bijgevolg geen bedrijfsvoorheffing, waardoor de maatregel de facto wordt uitgehold.

“Als een bedrijf zijn personeel op tijdelijke werkloosheid moet zetten ten gevolge van een verplichte sluiting of aantoonbaar coronaverlies dan vragen wij een verlenging van de tewerkstellingsperiode met de periode van tijdelijke werkloosheid of sluiting", aldus UNIZO Vlaams Brabant. "Bovendien kan het toch niet zijn dat een onderneming bij een, soms noodgedwongen, ontslag als gevolg van de coronacrisis nog eens extra gestraft wordt en de initieel toegestane vrijstelling toch moet betalen?!”

Ook in het geval van ontslagen bepleit UNIZO Vlaams-Brabant & Brussel de mogelijkheid om overmacht in te roepen en wil de ondernemersorganisatie een onderscheid zien tussen ondernemingen waar ontslagen volledig werden toegeschreven aan de economische bedrijvigheid in hun sector ten gevolge van de pandemie en ondernemingen waar dit niet het geval is.