De liefde voor het vak als rode draad voor retailondernemers

Lot en Bieke vinden in de eerste minuut al een overeenkomst: Ohlala en Huis Maria zijn beide familiezaken met een mooi verleden. “Mijn moeder begon met een kleine lingeriezaak in 1990”, vertelt Lot. “In 2005 ben ik ingestapt en vandaag zijn we stevig uitgebreid, zowel in oppervlakte als in aanbod met lingerie, badmode en accessoires. Mijn mama werkt hier nog steeds, net zoals mijn man.”

Ook Bieke werkt samen met familie in Huis Maria. “Mijn grootmoeder – Maria – opende een kleine voedingswinkel in Ruiselede in 1960. Vandaag is de derde generatie mee aan boord in drie supermarkten, drie drinkshops, restaurant De Nieuwe Lekkerbek en een eigen slagerij.” 

De lingeriezaak en de Huis Maria-vestiging in Hulste liggen op nog geen vier kilometer van elkaar. En toch kenden Bieke en Lot elkaar niet persoonlijk. “Ik wist dat mijn dochtertje naar dezelfde onthaalmoeder gaat waar de kinderen van Lot ook naartoe gingen. En dat Lot samen met haar mama in de winkel staat.”

“Grappig”, pikt Lot in. “Want ik kende het verhaal van jouw grootmoeder en de naam van Huis Maria helemaal niet! Staat je man ook mee in de zaak?” Bieke schudt van niet. “Die heeft de doe-het-zelfzaak Globus in Lendelede, niet ver van jullie lingeriewinkel.” De cirkel is rond. 

Met familie samenwerken is niet altijd even makkelijk, al vinden Lot en Bieke het allebei een zegen. “Ik zou het moeilijker vinden om te werken met ‘gewone’ collega’s”, vertelt Bieke. “Bij familie kan je meer zeggen waar het op staat, vind ik. De zaak is echt je kindje, het persoonlijke speelt dus altijd een rol.”

En dat is bij Lot niet anders. “Ik heb een hele goede band met mijn mama, we kopen altijd hetzelfde aan en zitten op dezelfde golflengte. We werken op dit moment dus nog met twee generaties samen, maar op termijn zal mama een paar stappen terugzetten, ik denk idem bij Bieke. Dit is dus een hele waardevolle periode.” 

Zouden Bieke en Lot voor een dag in elkaar zaak willen staan? Het antwoord is verrassend en volmondig, ja. Lot: “Ik ben heel open-minded en nieuwsgierig. Natuurlijk zou ik eens aan het hoofd van een supermarkt willen staan. Ongeacht de sector, leer je eigenlijk altijd van andere ondernemers – je loopt vaak tegen dezelfde dingen aan. Daarbij vind ik de voedingssector ook een hele interessante.”

Bieke knikt. “Ik denk er net hetzelfde over met jullie winkel”, geeft Bieke mee. “Lingerie is absoluut een fijn product. En ik vind het ongelofelijk hoe sterk Ohlala online aanwezig is. Huis Maria kan daar veel van leren. Het vraagt tijd om het zo professioneel en gestructureerd te doen, maar het is sowieso een meerwaarde om klanten te lokken.” 

Op de vraag of de mode- en de supermarktwereld een gedeelde uitdaging hebben, klinkt het eensgezind: personeel vinden én houden. “Retail is altijd weekendwerk”, vertelt Bieke. “We ervaren veel moeilijkheden bij het vinden van de juiste mensen door die factor.”

Bij de lingeriezaak lopen ze tegen hetzelfde aan. Lot: “We werken met dertien medewerkers en de fulltimers hebben een eigen wagen. Je moet als ondernemer iets doen om mensen aan boord te houden. Het is een leuke job, maar je moet wel voldoende passie en liefde voor het vak hebben om dit beroep uit te oefenen.” 

“Een bijkomende uitdaging voor ons is het aankopen van de modecollecties – dat gebeurt vaak al lang op voorhand. Zal iets aanslaan? Het weer is daarbij ook een doorslaggevende factor voor de verkoop.” Een fenomeen dat Huis Maria eveneens in hun supermarktrekken ziet terugkomen. “We hebben het geluk dat mensen altijd moeten eten. Maar het weer speelt zeker een rol in onze verkoopcijfers”, aldus Bieke. 

Ondernemen is als een rollercoaster: met hoogte- en dieptepunten. Een tip die Lot daarin wil meegeven? Positief blijven. “Als gezicht van de zaak, moet je altijd een glimlach hebben, zelfs als je een vreselijke dag hebt. Je moet een voorbeeld zijn voor je mensen. Als jij het niet doet, wie dan wel?”

Bieke beaamt. “Ondernemen heeft zeker z’n uitdagingen, maar ik zou niet snel meer voor een baas kunnen werken. De vrijheid en voldoening die je als zelfstandige hebt, proeft te goed (lacht). Ik zou wel beter willen leren om op een respectvolle manier tegen de medewerkers te zeggen hoe ik het graag wil of zie.” “Da’s ook een werkpunt bij mij”, geeft Lot mee. “We doen het wel goed, maar we mogen af en toe een beetje harder zijn (lacht).”  

Of de West-Vlaamse familiezaken een derde of vierde generatie zullen meemaken? Daar hebben we het gissen naar. “Mijn dochter van veertien toont wel interesse”, geeft Lot mee. “Het zou heel mooi zijn om de familiezaak verder te zien bloeien.”