Politieke ‘mossels’

Politieke ‘mossels’. Die term zou afgelopen week op het partijbureau van Open VLD zijn gevallen voor parlementsleden die er niet in slagen om zich in de (pers)aandacht te werken.

Minister Beenders van Vooruit is alleszins zo geen ‘mossel’. Hij slaagt erin om, na zijn aanstelling tot mMinister van Consumentenzaken, haast dagelijks het nieuws te halen. Van het verbod op bonnetjes op de festivalweide tot het oprichten van speciale rechtbanken voor consumenten.

Is dat laatste voorstelletje misschien ingegeven door het feit dat Justitie met een overschot van magistraten zou kampen? Minister Simonet is alvast geen fan van het plan. Eléonore Simonet (MR), minister van Middenstand, Zelfstandigen en Kmo’s, vindt de oprichting van zo’n consumentenrechtbank te duur in een tijd waarin we proberen de kosten van de overheid te verlagen.

Eléonore is trouwens de kleindochter van Henri Simonet die, als minister en vicevoorzitter van de Europese Commissie, nog de periode heeft meegemaakt waarin bij moeilijke onderhandelingen, hardleerse journalisten werden afgewimpeld met ‘geen commentaar’.

Momenteel loopt een interessante televisiedocumentaire over Boris Johnson. De flamboyante en voormalige Engelse premier die de Brexit organiseerde had kort voor zijn persaankondiging twee toespraken uitgeschreven: één voor ‘Stay’ en de andere voor ‘Leave’. Het is uiteindelijk de laatste geworden omdat die meer kiezers zou opleveren.

Boris werd nochtans omschreven als zeer intelligent. Over Trump wordt nog getwijfeld.

Arme, goedgelovige en bedrogen consumenten versus rijke en valse ondernemingen. Wij tegen zij. Polarisatie levert stemmen op.

Mossels of vlijtige bijtjes? Hopelijk worden het geen vlijtige mossels die alleen maar aan politiek doen om de media te halen.