Het loon van een supermarktbediende

“Ik ben verkoopster in een lokale supermarkt. Ik sta aan de kassa, vul rekken en help klanten bij het zoeken naar de juiste producten. Alles hangt af van de dagplanning. Als ik bijvoorbeeld de eerste kassa heb, dan blijf ik daar tot de pauze. Ik mag natuurlijk wel collega’s inschakelen om mee een tweede, derde of vierde kassa te openen wanneer het te druk wordt in de winkel. Sta ik niet aan de kassa, dan moet ik rekken vullen.”

“Elke ochtend en avond, voor en na de openingsuren, controleren we de koeling. ’s Morgens gaan de bakken van de groenten en het fruit erin, altijd volgens datum. ’s Avonds leggen we alles klaar voor de collega’s die de volgende ochtendshift doen. De bevroren bakkerijproducten bakken we ter plaatse in de oven. Dat ruikt altijd lekker.”

“Eigenlijk wel, maar het is toch zwaar werk. Gelukkig heb ik heel toffe collega’s, waar ik goed mee overeen kom. We hebben een hechte band en dat maakt het werk veel aangenamer. Ik heb liever niet de ochtendshift, omdat ik het de volgende dag wel in mijn rug voel wanneer ik zware bakken moet optillen en verplaatsen. Uiteindelijk leer je daar wel mee omgaan, want het gaat vooral om je techniek.”

“Waar ik héél veel plezier aan beleef, zijn de interacties met klanten. Ik voel mij altijd goed wanneer ik iemand kan helpen bij het uitkiezen van een product. Ik probeer dan gewoon eerlijk te zijn en mijn eigen ervaring te delen. En je merkt dat mensen dat appreciëren. Reclame zien ze overal, een eerlijke mening daarentegen niet (altijd)."

“30 uur per week. Dus 4/5de. Ik heb dat bewust gedaan zodat ik meer tijd heb voor het huishouden en voor mijn dochter. Maar eigenlijk ook omdat ik voel dat mijn lichaam geen voltijds zwaar werk meer aankan. En aangezien dit lichaam nog eventjes moet meegaan, geef ik het liever nu al een beetje rust. Het zorgt er wel voor dat ik bijvoorbeeld tandartsafspraken op mijn vrije dag kan inplannen, zonder werk te moeten missen of verlof in te zetten. Dat is handig.”

“Ja, ik kan er wel mee leven. Het bedrijf zorgt goed voor haar werknemers, dus ik ben er blij mee. Maar ik weet ook dat die zorg er is, omdat het soms veel heffen en tillen is. De extralegale voordelen zijn dan altijd mooi meegenomen omdat ze onbelast zijn.”

“Ja. Mondmaskers zijn verplicht in de winkel, tenzij we natuurlijk (middag)pauze hebben. Voor de rest moeten we ze altijd dragen. Handen ontsmetten gebeurt voor en na elke pauze, maar we wassen onze handen ook grondig met zeep. En in de refter mogen er maximum vijf mensen binnen.”

“Afstand houden we zeker, maar dat is heel moeilijk wanneer het druk is in de winkel. Mensen moeten nu ook eenmaal hun boodschappen kunnen doen, en dan is die afstandsregel van 1,5 meter moeilijk na te leven. We ontsmetten de karren en het betaalapparaat wel heel goed na élk klantenbezoek, en zorgen ervoor dat er in de winkel altijd voldoende handgel beschikbaar is.”

“Naar de maandelijkse rekeningen, verzekeringen, de afbetaling van de lening, boodschappen… De basis dus.”

“Ja. Ik ga dit werk zeker niet kunnen volhouden tot mijn pensioen. Het zware aspect laat mij regelmatig nadenken. Als ik na een drukke dag in mijn zetel lig, ben ik blij. En dan droom ik soms over een toekomst waarin ik weet dat ik mijn lichaam een welverdiende rust kan geven.”