Deze supermarktmanager neemt iedereen aan

En dat werkt blijkbaar goed. Het personeel presteert prima en in tegenstelling tot andere supermarkten staan er geen vacatures open. In de winkel werken ongeveer 150 mensen, maar hij kan het team morgen verdubbelen, zo zegt Slabbekoorn (37).

"Dertien jaar geleden ben ik bij een winkeldiefstal tegen mijn hoofd geslagen. Ik had een hersenkneuzing en werd teruggezet qua gezondheid. Ik kon in het begin niets meer, geen auto meer rijden, geen simpele handelingen." In die revalidatieperiode is hij anders naar mensen gaan kijken en ook anders naar zichzelf, hoe hij omging met de wereld. "Ik kwam tot de conclusie dat mijn mensbeeld inktzwart was. Ik had te vaak een oordeel."

"Waarom zou je iemand met blauw haar afwijzen? Een ouder iemand? Of iemand met een neuspiercing? Over sieraden hoor je alleen een mening te hebben als het voor de veiligheid of hygiëne niet kan", zegt hij nu. "En dan wijs ik mensen er niet op af, maar praat ik met hen over de hygiëne -of veiligheidsprocedures. Maar ze zijn welkom."

Hij houdt dan ook geen sollicitatiegesprek maar een welkomstgesprek. "Als mens hebben we allerlei patronen en meningen. Maar die meningen zeggen negen van de tien keer niets over de persoon die tegenover je zit, maar wel iets over jouw referentiekader."

Er waren kinderziektes. Er waren bijvoorbeeld nieuwe medewerkers die te laat kwamen of het werk niet goed uitvoerden. "Maar eigenlijk had ik ze ook niet goed uitgelegd wat van ze verwacht werd en waarom ik dit zo deed." Sindsdien hebben alle gesprekken drie vaste onderdelen.

Hij zegt allereerst bij binnenkomst dat de kandidaten aangenomen zijn, als de persoon die ze zijn. "Dat is het belangrijkste. Maar na die eerste kennismaking volgt verder een gesprek waarin ik degene tegenover me leer kennen. Wat doet die in zijn vrije tijd, hoe kijkt die naar dingen in de wereld aan?" Het derde deel is het zakelijke deel, daarbij wordt besproken wat het salaris is, wat van de medewerker verlangd wordt.

Bron: rtlnieuws.nl