De ‘voorsorteerder’ noemt bureau50 ze: de groep mensen die zich voorbereiden op zo lang mogelijk thuis wonen. Ze ruilen hun huidige woning in voor een woning waar ze ook met een verminderde mobiliteit kunnen blijven of ze gaan hun huidige woning zo renoveren dat zelfstandig wonen in de toekomst gegarandeerd blijft. Als het van hen afhangt, komt er geen verhuis naar een WZC tenzij er echt geen ontkomen meer aan is.
Wat hierbij vaak over het hoofd gezien wordt, is dat een aangepaste woning niet altijd volstaat. Ook de plaats en de buurt waar die woning is gelegen, zijn bepalend om er op hoge leeftijd met een verminderde mobiliteit te kunnen blijven wonen. Als noch supermarkt, openbaar vervoer of gezondheidscentra in een straal van 500 meter van de woning of op tien minuten stappen te vinden zijn, dan is die aangepaste woning vooral een gouden kooi voor wie niet meer goed ter been is.
In ‘ageing in place’ - zoals deze tendens wordt genoemd - liggen dus niet enkel kansen voor de bouwsector, ook de retail kan zijn graantje meepikken!
Maar niet alleen de woning en de buurt moeten ‘age friendly’ zijn om ‘ageing in place’ mogelijk te maken, ook de buurtsuper zelf zal dit moeten zijn. Dit moet zich dan vertalen in het ontwerp, de indeling, de inrichting, het aanbod, de dienstverlening en de marketing en communicatie van de superette.
Bron: bureau50.be