Wat er wél en niet verteld werd over de hoge supermarktprijzen

Test Aankoop spreekt over ‘graaiflatie’ of met andere woorden, supermarkten die misbruik maken van de hogere energie- en andere kosten om meer winst te nemen. Maar klopt die bewering?

Uit drie verschillende onafhankelijke bronnen blijkt van ondertussen van NIET:

• het Prijsobservatorium valt onder de voogdij van de FOD Economie en heeft iov Minister Dermagne een onderzoek ingesteld waaruit blijkt dat de supermarktprijzen in België NIET in meerdere mate zijn gestegen dan in onze buurtlanden.
• Meer nog, het Prijsobservatorium wijst op het historisch dieptepunt van de winst die supermarkten vandaag maken (op een winkelkar van € 100 wordt nog € 1,29 verdiend!).
• Je bent vandaag als supermarktondernemer beter af met in te tekenen op de staatsobligatie van dhr. Van Peteghem dan dat je investeert in een onderneming.
• Uit academische hoek heeft Professor Gellynck (UGent) bevestigd dat er geen sprake is van woekerwinsten.
• Hij wordt hierbij gesteund door Professor Van Ossel, retailexpert, die wijst op de hyperconcurrentie in het supermarktlandschap die maakt dat er geen mogelijkheid is om de hogere energie- en loonkosten volledig door te rekenen aan de consument.
• De Nationale Bank heeft recent onderzocht dat, als er sprake zou zijn van graaiflatie, dat dan vooral de marktdominantie van een aantal multinationals moet worden onderzocht, want dat kmo’s slechts 40% van hun kosten effectief kunnen doorrekenen. 

Toegegeven: we hebben de perceptie tegen ...

• Als het over inflatie gaat, dan wordt er vooral naar onze supermarkten gekeken. Maar in realiteit is de kost van voeding in het totale gezinsbudget op 45 jaar gehalveerd (van 25% in 1973 naar 12,5% in 2018).
• Dus als onze winkelkar 10% duurder wordt, dan heeft dat een impact van +1,25% op onze gezinsuitgaven. 
• Volgens recent OESO-onderzoek is de koopkracht door de hyperinflatie fors gedaald in nagenoeg alle OESO-landen. Slechts 4 landen zagen de reële lonen toenemen, met België als koploper. 

Als je op eigen risico een onderneming opstart, dan is dat met de bedoeling om winst te maken. Onze economie en samenleving is op dit basisprincipe georganiseerd. De ‘consument’ is in vele gevallen iemand die ofwel zelf, ofwel iemand in zijn naaste omgeving kent waarvan de job en inkomen afhangt van de mate waarin een bedrijf kosten kan doorrekenen

• Als je bedrijven, spijts hun eigen kostenverhogingen, dwingt om alsmaar lagere prijzen te hanteren, dan organiseer je een race to the bottom ten koste van de kwaliteit en zelfs voedselveiligheid van onze voeding.
• Meer nog, bedrijven gaan niet langer investeren in onderzoek en innovatie (R&D maakt voor 1/3 deel uit van de kost). Hoe gaan die dan gezondere, milieuvriendelijke enz. én goedkope producten op de markt kunnen brengen? Want onderzoek moet ook leiden tot kostenefficiëntie.
• De consument krijgt zo te maken met een verschraald winkel- en productenaanbod, waarbij zelfs niet meer kan gekozen worden voor kwaliteit op de momenten dat hij of zij dat wenst.