Een nieuwe Europese Richtlijn bevat een minimumlijst van verboden, oneerlijke handelspraktijken tussen afnemers en leveranciers in de landbouw- en voedselvoorzieningsketen, alsmede minimumregels voor de handhaving.
De richtlijn moet ervoor zorgen dat grotere bedrijven kleine en middelgrote leveranciers niet langer uitbuiten vanwege hun zwakkere onderhandelingspositie en moet voorkomen dat de kosten van dergelijke praktijken aan primaire producenten worden doorgerekend.
De regels beschermen kleine en middelgrote leveranciers, alsook grotere leveranciers met een jaarlijkse omzet van maximaal 350 miljoen euro. De bescherming is afhankelijk van de relatieve omvang van de leverancier en de afnemer wat betreft de jaarlijkse omzet. Deze leveranciers zijn naar omzet onderverdeeld in vijf subcategorieën. De zwarte bedingen zijn onder alle omstandigheden verboden. De grijze bedingen zijn eveneens verboden, tenzij ze door de leverancier en afnemer uitdrukkelijk zo zijn overeengekomen.
Op grond van de richtlijn zijn oneerlijke handelspraktijken onder alle omstandigheden verboden. Dit zijn de zogenaamde zwarte bedingen:
· betaling later dan dertig dagen voor bederfelijke landbouw- en voedingsproducten;
· betaling later dan zestig dagen voor andere landbouw- en voedingsproducten;
· annuleringen op korte termijn voor bederfelijke landbouw- en voedingsproducten;
· eenzijdige wijzigingen in de voorwaarden van de leveringsovereenkomst door de afnemer;
· door de afnemer verlangde betalingen die geen verband houden met de verkoop van een landbouw- en voedingsproduct;
· door de afnemer verlangde betalingen voor het bederf of verlies van landbouw- en voedingsproducten, dat niet aan nalatigheid of verzuim van de leverancier is toe te schrijven;
· weigering van de afnemer om een schriftelijke bevestiging van een leveringsovereenkomst te verstrekken, ook al heeft de leverancier hierom verzocht;
· misbruik van de bedrijfsgeheimen van de leverancier door de afnemer;
· commerciële vergeldingsmaatregelen van de afnemer tegen de leverancier indien de leverancier zijn contractuele of wettelijke rechten uitoefent;
· de kosten die gepaard gaan met het onderzoeken van klachten van klanten in verband met de producten van de leverancier, afwenden op de leverancier, ondanks het ontbreken van nalatigheid of schuld van de leverancier.
Op grond van de richtlijn zijn de volgende oneerlijke handelspraktijken verboden, tenzij de leverancier en de afnemer deze op duidelijke en ondubbelzinnige wijze zijn overeengekomen:
· de afnemer retourneert onverkochte landbouw- en voedingsproducten aan de leverancier zonder betaling voor die onverkochte producten of zonder betaling voor de verwijdering van die producten, of beide;
· van de leverancier wordt een vergoeding verlangd voor de opslag, de uitstalling of de opname in het assortiment van zijn landbouw- en voedingsproducten, of voor het op de markt aanbieden van dergelijke producten;
· de afnemer vraagt de leverancier om te betalen voor kortingen voor landbouw- en voedingsproducten die in het kader van een promotieactie door de afnemer zijn verkocht;
· de afnemer vraagt de leverancier om te betalen voor het maken van reclame voor of de marketing van landbouw- en voedingsproducten door de afnemer;
· de afnemer verlangt van de leverancier dat hij personeel betaaltvoor de inrichting van de ruimten die voor de verkoop van de producten van de leverancier worden gebruikt.
De EU-landen wijzen nationale handhavingsautoriteiten aan. Leveranciers kunnen een klacht indienen bij de handhavingsautoriteit van hun eigen land of van het land van de afnemer die wordt verdacht van een verboden handelspraktijk.
Op verzoek moet de handhavingsautoriteit de noodzakelijke maatregelen treffen ter bescherming van de identiteit van de klager en enige andere informatie die schadelijk wordt geacht voor de belangen van de klager of leveranciers.
De handhavingsautoriteiten moeten de bevoegdheid hebben en over de expertise beschikken om een onderzoek in te stellen of onaangekondigde inspecties ter plaatse te verrichten, te gelasten dat een verboden praktijk wordt beëindigd, in voorkomend geval geldboeten, andere sancties en voorlopige maatregelen op te leggen ten aanzien van het bedrijf dat de inbreuk heeft gepleegd, of procedures tot oplegging daarvan in te leiden.
De richtlijn moet uiterlijk op 1 mei 2021 zijn omgezet in nationale wetgeving in de EU-landen. De EU-landen moeten de maatregelen uiterlijk op 1 november 2021 toepassen.
Ben je kandidaat-franchisenemer of kreeg je een voorstel van je franchisegever om je contract te verlengen? Laat je contract altijd analyseren alvorens het te tekenen of stilzwijgend te laten verlengen!
Dat kan via onze ‘Quick Scan’ die wij met een gespecialiseerd advocatenkantoor op maat voor jou samenstellen. Bij een Quick Scan wordt het ontwerp-franchisecontract onderzocht op 10 mogelijke struikelblokken.
Lees meer
