Jong en gek genoeg om een buurtsuper uit te baten

Voor alle duidelijkheid: Robbe is geen tweede of derde generatie die de zaak van ouders of grootouders kon overnemen. Hij werkte ooit als student in de Proxy Delhaize van Lummen. Wanneer de uitbater de zaak wil stopzetten, beslist hij om de winkel samen met zijn nonkel over te nemen.

“Ik heb een jaar voor leerkracht lager onderwijs gestudeerd. Maar student zijn was niet mijn ding”, vertelt Robbe lachend. “Ik haalde daar eigenlijk geen voldoening uit.” 

In zijn Proxy Delhaize vindt hij die voldoening wel. Ook al geeft hij toe dat een buurtsuper uitbaten een stevige uitdaging is voor een 21-jarige. “Ik ben er wat blind in gestapt”, geeft hij toe. “Ik zocht eerder iets richting sales en marketing. Maar het is zo veel meer dan gewoon je winkel elke dag gevuld krijgen. Een team leiden van vijf vaste medewerkers, die allemaal een stuk ouder dan je zijn,  bijvoorbeeld. Neem maar eens iets aan van  een snotneus van 21!”, lacht hij.

“En is er op het einde van de maand eens wat minder over, dan kijken ze allemaal naar mij. Maar ik probeer  wel goed om te gaan met die stress. Zonder die extra druk zou ik misschien wat nonchalanter zijn.” Wat hij nog het meest onderschat heeft, is het altijd beschikbaar moeten zijn. “Als er iemand uitvalt, ben ik altijd degene die het moet opvangen. Altijd. Ik kan weleens op iemand terugvallen maar we proberen zo veel mogelijk overuren te vermijden.”  

Zijn nonkel helpt nog mee achter de schermen. “Hij regelt de lonen en doet momenteel ook de groente- en fruit-bestellingen. Het is wel de bedoeling  dat ik dat ooit allemaal ga overnemen. Maar nu is het fijn dat ik bij hem terechtkan. En mijn ideeën – die wat uitbundiger en creatiever zijn – bij hem kan aftoetsen.” Robbe weet dat hij  ook bij andere uitbaters uit de buurt, experts en raad gevers terechtkan. “Die zijn er, dus waarom zou je er geen gebruik van maken? Ik vind het ook niet erg om dingen te vragen, anders leer ik het toch nooit.” 

Wat probeert hij te doen om zijn  concurrentie te snel af te zijn? “Kwaliteit garanderen”, zegt hij resoluut. “Wij moeten het vooral hebben van onze versafdeling. Elke dag krijgen we vers fruit en groenten geleverd. En in het weekend is de bakkerij echt een goudmijn."

"De rest, eigenlijk het grootste gedeelte van de winkel en dat klinkt misschien gek, is gewoon een bonus. Je kan tegenwoordig niet veel marge meer pakken. Dus is het een kwestie van wat creatiever zijn in de uitstalling. Eigen acties uitwerken en producten vinden die ergens anders niet verkrijgbaar zijn.”

Volgens Robbe moet je je klanten af en toe ook eens iets gunnen. “Op een doordachte manier, natuurlijk”, legt hij uit. “We hebben bijvoorbeeld gepersonaliseerde zakken laten maken met allerlei bezienswaardigheden van Lummen op. Die deelden we gratis uit tijdens het Weekend van de klant. De appreciatie was enorm. Het zijn kleine dingen die je winkel een warm gevoel geven. En dat is voor een kleinere, lokale winkel als de onze superbelangrijk.” 

Robbe houdt ook van het persoonlijk contact met de klanten. “Ik doe regelmatig een babbeltje aan de kassa. Mensen vinden het fijn om hun hart eens te luchten. En ik merk dat oudere mensen misschien wel sneller naar mij komen omdat ik nog zo jong ben.”

Dé grootste voldoening haalt hij uit het blij maken van mensen. “Heel eerlijk? Ik had nooit gedacht dat ik er zoveel plezier uit zou halen. Na een dag hard werken, rijd ik nog met een big smile naar huis. Er zijn dagen waarop ik denk: ik kan tien winkels uitbaten! Maar toegegeven, er zijn ook dagen dat ik me gelukkig prijs dat ik er maar eentje heb”, knipoogt hij. 

Aan een tweede zaak denkt Robbe dus nog niet. “Eerst deze winkel op orde krijgen. Momenteel is het heel hard werken. Ik wil zeker niet minder doen maar het zou fijn zijn als alles blijft draaien zonder de extra ‘effortkes’. En dan zien we wel.”