Per 1 januari 2021 is in Nederland de nieuwe franchisewet ingegaan. Dat betekent dat franchisegevers en -nemers zich vanaf nu aan deze wet moeten houden bij het sluiten van nieuwe franchiseovereenkomsten. Maar wat zijn de belangrijkste aspecten van die wet en in welke mate verschilt deze van de Belgische franchisewet op de precontractuele informatie?
Voor bestaande franchiseovereenkomsten verandert pas op 1 januari 2023 één en ander. Maar bepaalde uitzonderingen gelden nu reeds: het gaat over de goodwill bij einde van de franchiseovereenkomst, het non-concurrentiebeding en het instemmingsvereiste voor wijzigingen in de franchiseformule of het exploiteren van een zogenaamde ‘afgeleide formule’ (zie hieronder).
De Nederlandse wetgever heeft zich voor wat het precontractuele luik laten inspireren door België. Buurtsuper.be heeft trouwens in de aanloop van de Nederlandse wetgeving heel wat input kunnen geven.
Net zoals in België is de franchisegever verplicht om in de fase waarin zij nog aan het onderhandelen zijn - over tenminste een aantal zaken, die wettelijk zijn vastgelegd - de franchisenemer tijdig en correct te informeren.
Er is evenzeer een PID (Precontractueel Informatie Document) waarin de vereiste informatie wordt opgenomen die vervolgens aan de aspirant franchisenemer wordt verstrekt. Het gaat dan onder meer over een overzicht van te betalen vergoedingen, opslagen en andere bijdragen met een toelichting waar die bijdragen voor bedoeld zijn, overzicht van de door franchisenemer verlangde investeringen, de wijze waarop het overleg tussen franchisegever en franchisenemers is vormgegeven (bijvoorbeeld via een franchiseraad), enz.
Ook net zoals in België is er een stand-stillperiode van (minimaal) vier weken, die ingaat als alle relevante, eerder genoemde informatie is verstrekt. Gedurende deze periode mag een franchisegever geen franchiseovereenkomst, of daarmee verwante overeenkomst (zoals een huurovereenkomst), met de franchisenemer sluiten. Deze stand-still periode beoogt er dan ook mede voor te zorgen dat de franchisegever alle informatie tijdig verstrekt.
In de nieuwe franchiseovereenkomst die worden gesloten vanaf 1 januari van dit jaar, dienen afspraken te staan over onder meer de goodwill, het non-concurrentiebeding en het instemmingsrecht.
De franchiseovereenkomst dient op grond van de Wet Franchise te bepalen hoe (de omvang van) eventuele goodwill wordt vastgesteld bij het einde van de franchiseovereenkomst en hoe deze wordt afgerekend, indien de vestiging door de franchisegever wordt overgenomen om deze zelf te exploiteren dan wel te laten exploiteren door een nieuwe franchisenemer.
Ook staan er afspraken in over het non-concurrentiebeding na het einde van de franchiserelatie. De franchisegever en -nemer mogen hier afspraken over opnemen in de overeenkomst. Die afspraken mogen een looptijd hebben van één jaar na het einde van de overeenkomst mits het schriftelijk is overeengekomen en beperkt is tot de goederen en/of diensten waarop de franchiseovereenkomst betrekking had. De geografische reikwijdte mag niet verder reiken dan het exploitatiegebied gedurende de franchiseovereenkomst.
Interessant en in afwijking van de Belgische wetgeving is de franchisegever in Nederland verplicht om de instemming van de franchisenemers voor investeringen te krijgen, indien de gevolgen van deze besluiten een bepaald drempelbedrag in Euro overschrijden.
De franchisegever is verplicht om de instemming van de franchisenemers voor investeringen te krijgen, indien de gevolgen van deze besluiten een bepaald drempelbedrag in Euro overschrijden.
Deze instemming is nodig indien de franchisegever de formule wil wijzigen óf een zogenaamde ‘afgeleide formule’ wil gaan exploiteren zonder dat franchiseovereenkomst zelf wordt aangepast.
Afgeleide formule is een nieuw begrip. Een voorbeeld van een afgeleide formule is een supermarktketen (de franchisegever) die ook overgaat op stationswinkels waarin onder dezelfde merknaam en met gebruikmaking van dezelfde huisstijl (grotendeels) dezelfde producten verkocht gaan worden. Hiermee treedt de franchisegever in concurrentie met haar franchisenemer. Indien dit negatieve gevolgen heeft voor de franchisenemer (hetgeen in dit het geval zal zijn) is instemming van de franchisenemers vereist.
Een voorbeeld van een wijziging van de formule is dat de huisstijl wordt gewijzigd en voor de franchisenemer een bepaalde investering verplicht wordt gesteld.
Partijen moeten in goed overleg bepalen hoe hoog het drempelbedrag zal zijn. Dit drempelbedrag dient in de franchiseovereenkomst opgenomen te worden. Indien er geen drempelbedrag is opgenomen, is de drempel nihil. Instemming kan worden verkregen van de meerderheid van de franchisenemers of van de betreffende individuele franchisenemer die door het voorgenomen besluit wordt geraakt.
Het blijft belangrijk dat zowel kandidaat-franchisenemers als gevestigde franchisenemers, die voorstellen krijgen van de franchisegever om hun contract te verlengen, hun contract laten analyseren alvorens het te tekenen of stilzwijgend te verlengen.
Dat kan via onze ‘Quick Scan’ die wij met een gespecialiseerd advocatenkantoor op maat voor jou samenstellen. Bij een Quick Scan wordt het ontwerp-franchisecontract onderzocht op 10 mogelijke struikelblokken.
Meer weten?
