Begrotingsconclaaf voorziet uitbreiding flexi-jobs

De Vivaldi-partijen kozen voor een reeks begrotingsklassiekers: de onderbenutting van bestaande budgetten, een uitbreiding van de banken- en kaaimantaks, een hoog dividend van de staatsbank Belfius, hogere accijnzen op tabak en duurdere professionele diesel. Met de nakende verkiezingen van juni 2024 vond de regering-De Croo maatregelen die op weinig weerstand zullen botsen.

Zeker na alle heisa over de rente op het spaarboekje, neemt niemand nog de verdediging van de banken op zich, behalve zijzelf. Ook met de kaaimantaks, die gericht is op buitenlandse juridische constructies, jaagt de regering amper iemand tegen zich in het harnas. Roken is ongezond, waardoor het moeilijk is om verzet te organiseren tegen de accijnzen op tabak. En de professionele diesel wordt door bedrijven en niet door kiezers betaald.

Moeilijker dan de gesprekken over de begroting waren de onderhandelingen over nieuwe maatregelen. Open VLD drong aan op een uitbreiding van de flexi-jobs, die werknemers of gepensioneerden toelaten in een beperkt aantal sectoren, zoals de horeca en detailhandel, op een fiscaal gunstige manier een cent bij te verdienen. De PS sprak echter een veto uit, omdat ze vreest voor de financiering van de sociale zekerheid.

Uiteindelijk werd besloten de flexi-jobs toe te laten in twaalf extra branches, waaronder deeventsector, de voeding en de land- en tuinbouw, waarin zowat 500.000 werknemers aan de slag zijn. Daar staat tegenover dat de barema's in de sector moeten worden gerespecteerd, dat er een plafond komt op hoeveel de werknemers ermee kunnen bijverdienen (12.000 euro per jaar) en dat de werkgeversbijdrage stijgt van 25 naar 28 procent.

De uitbreiding lijkt een typisch Belgisch compromis, al blijken vooral de werkgeversorganisaties tevreden. De extra voorwaarden vindt Unizo-topman Danny Van Assche niet zo leuk, voor de uitbreiding van het aantal sectoren pleit zijn organisatie al jaren. De uitbreiding van de flexi-jobs moet 71 miljoen euro opbrengen, de overige nieuwe maatregelen kosten geld. Het gaat om zowat een half miljard aan kosten, waarvoor de financiering werd gevonden.

Het opvallendst is de uitvoering van het sociaal akkoord over de minimumlonen. Netto zal van de laagste lonen meer overblijven, maar de kosten voor de bedrijven worden via een lastenverlaging binnen de perken gehouden.