Wil je met me trouwen?

Is het huwelijk niet het belangrijkste engagement dat we aangaan? Toch sluiten de meesten daarvoor geen contract af, ook al beloven ze elkaar eeuwige trouw! Franchising is het huwelijk van de handel: twee partijen verbinden hun lot en investeren in die relatie waarvan ze hopen dat die voor het leven is.

Daarbij vormt de keuze van de juiste partner het fundament van een goede relatie: hoe beter de match, hoe minder liefde een werkwoord moet zijn. Sommige franchisenemers gedijen het best bij een franchisegever die de formule strak aanstuurt en hen maximaal ontzorgt. Anderen willen met passie zelf keuzes kunnen maken. Zij vinden het geluk bij een franchisegever die gelooft in eenheid in verscheidenheid.

Een gelukkige relatie vereist voorts dat de partners empathisch naar elkaar luisteren en oog hebben voor de belangen van de ander. Eén plus één moet altijd meer dan twee zijn. Toch zijn er gigantische verschillen tussen franchising en een huwelijk. Zo kiest niemand voor het wettelijk stelsel. Integendeel, franchisecontracten zijn lijvige documenten, waarbij de franchisegever de pen vasthoudt en vooral het eigenbelang laat primeren.

Bovendien is de franchisegever niet monogaam: hij contracteert honderden franchisenemers. Zelf is hij wel gevoelig voor overspel van de franchisenemer. Om de eenheid in de formule te bewaren legt hij strikte voorwaarden op, die blijk geven van weinig vertrouwen. Eenheid primeert op verscheidenheid!

De oplossing? Laat contracten inzoomen op de principes van de samenwerking, weliswaar met heldere afspraken voor als het toch tot een boedelscheiding zou komen. En neem beslissingen in onderling overleg. Kortom: teken een contract dat uitgaat van vertrouwen!

En zo opereren ze nog lang en gelukkig …