Minister Dermagne lijdt aan verkiezingskoorts

Minister Pierre-Yves Dermagne wil een prijsverlaging voor voeding afdwingen. De minister van Economie gaat er van uit dat iedereen in de voedingsketen - productie en detailhandel, groot en klein - zich momenteel rijk rekent. De impact van de recente grondstoffen- en energiecrisis en de automatische loonindexering van meer dan 11 procent lijkt compleet aan hem voorbij te gaan. Hij schijnt eveneens vergeten te zijn dat, toen buurlanden de hogere grondstoffenprijzen vrijwel onmiddellijk doorrekenden bij het begin van de Oekraïnecrisis, de Belgische voedingssector dat pas veel later deed. 

Los hiervan gaf de Nationale Bank onlangs aan dat kmo's hun kostenstijgingen maar voor minder dan de helft kunnen doorrekenen aan hun klanten. Enkel multinationals met een dominante marktmacht kunnen zich veroorloven om verkoopprijzen substantieel aan te passen. 

Uiteindelijk moet altijd iemand de factuur betalen. Hoe je het ook draait of keert, als kmo's inkomsten verliezen, moeten ze op de één of andere manier kosten besparen. Dat is een economische wetmatigheid. Vraag is of PS-minister Dermagne, ook minister van Werk trouwens, bereid is om die gedwongen prijsverlagingen ook door het personeel in onze bedrijven te laten betalen, onder de vorm ontslagen of zelfs sluitingen. 

De vraag is uiteindelijk of zo’n minister van zichzelf vindt dat zijn voorstellen effectief steekhouden, dan wel of het hem louter te doen is om zich te profileren bij zijn achterban. Het beloven nog hachelijke maanden te worden alvorens de verkiezingen zich aandienen in 2024 …