Klokkenluider

Voor kmo’s met meer dan 50 werknemers geldt de verplichting om een interne procedure op te zetten om ‘klokkenluiders’ te beschermen. Het is een nieuwe Europese richtlijn die stelt dat werkgevers ervoor moeten zorgen dat mensen die wanpraktijken binnen een organisatie melden, beschermd zijn tegen elke vorm van represailles.

Maar volgens de Waalse krant L’Echo zou 30% van de bedrijven nog geen initiatief hebben genomen. Een advocaat die in het artikel geciteerd wordt, verwacht dat de bedrijven wel in gang zullen schieten van zodra de eerste sancties - die volgens hem "zwaar zijn” - zullen genomen worden. Mogelijk ruikt de advocatuur enig geldgewin? 

Ik herinner me dat ‘Europa’ bij haar regelgeving ooit een soort van kmo-toets heeft ingevoerd, waarbij de administratieve impact wordt gemeten alvorens een zoveelste maatregel in te voeren. Ook onze federale regering heeft destijds de DAV (Dienst Administratieve Vereenvoudiging) opgericht om een lijst van wettelijke of andere overheidsmaatregelen door te geven die aanleiding geven tot administratieve rompslomp. 

We hebben dat bij aanvang zeer enthousiast gedaan. Geef toe, enkel de naam van zo’n instantie doet alleen al het beste verhopen. Maar om eerlijk te zijn, na zoveel jaren is dat enthousiasme bij ons enigszins afgenomen. Je kent het spreekwoord van de dweil en de kraan wel … Ik durf te veronderstellen dat ook bij de DAV ondertussen de moed in de schoenen is gezonken.

Is er dan echt niemand, maar dan ook niemand, die tijdens het beslissingsproces van een zoveelste regel, rechtstaat en waarschuwt voor de administratieve impact ervan op bedrijven? Of zich luidop afvraagt of die maatregel de oorzaak van het probleem effectief gaat oplossen? Je weet wel, zo’n ‘klokkenluider’ die af en toe heel luid aan de bel trekt om anderen tot enige realiteitszin aan te zetten.