De extra mijl

05/09/2024 2 min.

Is het een diepgewortelde rebelse koppigheid of gewoon een andere kijk op datgene wat afgelopen week werd gepubliceerd over de food retail? Luc Ardies kruipt in zijn pen om iets wat hem opvalt – in goede of slechte zin – te delen. Een nieuwe dwarse column over hoe een stevig ongeval in Frankrijk en een Franse filosofe duidelijk maken waarmee onze buurtsupers zich onderscheiden.

Tijdens onze vakantie in Frankrijk werd onze auto tegen extreem hoge snelheid aangereden door een dronken bestuurder. Na de nodige vaststellingen van de Franse gendarmerie namen we contact op met de leasingmaatschappij van mijn firmawagen.

De opening van het dossier verliep hoopvol, maar het vervolg kan je wellicht raden: een reeks telefoontjes met de nodige wachttijden en doorverbindingen van het ene callcenter naar het andere met wisselende medewerkers die, spijts het doorgeven van een dossiernummer, niet op de hoogte blijken te zijn van de situatie. Gelukkig was er na een paar dagen stresserende ellende toch iemand bereid om het beste van zichzelf te geven om ons uit de nood te helpen.

Geheel toevallig maakte ik gelijktijdig kennis met een boek van de Franse filosofe Sandra Laugier (geb. Parijs 1961 – Le souci des autres. Ethique et politique du ‘care’). Laugier maakt een onderscheid tussen het Engelse ‘care’ en het Franse ‘soin’.

Je zou in het Nederlands kunnen stellen dat ‘care’ (taking care, caring about) inderdaad meer het bekommerd zijn om anderen benadrukt, terwijl het Franse ‘soin’ zich beperkt tot, bijvoorbeeld in ons Frans hachelijk avontuur, het afhandelen van ons bijstandsdossier.

Precies omwille van hun kleinschaligheid kunnen buurtsupers als geen ander het verschil maken tussen ‘soigne’ en ‘care’.

Sandra Laugier benadrukt dat beursgenoteerde bedrijven ontwikkeld zijn om tot meer efficiëntie en kostenbesparing te komen. Dat is de reden waarom jij en ik vloekend maar onmachtig urenlang en vaak zonder perspectief koud in de wachtrij worden gezet. Snakkend naar enige contact met mensen die mee naar een oplossing zoeken in plaats van zich te verschuilen achter procedures.

Zelfstandige supermarkten komen schaalgrootte tekort om qua automatisering en rationalisatie van de processen te wedijveren met multinationale retailers. Maar precies omwille van die kleinschaligheid kunnen ze als geen ander het verschil maken tussen ‘soigne’ en ‘care’.

Op voorwaarde dat de zaakvoerders zich laten omringen door medewerkers, die net zoals zijzelf, betrokken en bereid zijn om die extra mijl te lopen. Het vinden en binden van gemotiveerde mensen zal daarom één van de grootste uitdagingen zijn waar onze kmo’s de komende jaren voor staan.